Piszemy tu nasze wiersze

rafali888

Wiele razy o Tobie myślałem.
Być blisko chciałem.
Przytulić i całować.
Wojsko tego nie chce mi dać.

Czekam już tak na tą chwilę.
Jak by nam było mile
Całować trzymać za rączki.
Uśmiechać się puszczając słodkie oczki.

Stojąc codziennie na wachcie.
Myśleć o tobie ukochana uparcie.
Stojąc tak wyczekuje chwili.
Kiedy będziemy razem żyli

Brak ciebie mnie męczy jak zgaga.
Pisanie mi już nawet nie pomaga.
Me serduszko aż tak się rwie.
Niech ten wiersz porwie cie.

Daleko niech cię zabierze.
Na samą miłości wieżę
Sam tam wejdę i nie oddam ciebie nikomu.
Zabiorę mego aniołka do domu

Do domu, o którym każdy marzy.
Lecz czy to się kiedyś przydarzy.
Żyć tylko nadzieją mam już dość.
I tęsknota wzbudza we mnie złość.

I coś ci powiem miła do ucha.
Zawsze się serca słucha.
Kieruj się jego radami.
Ono zawsze dobrą odpowiedź da mi.

Jest jak radar, który wszystko wykrywa.
I nic przedmną się nie ukrywa.
Lecz nie, kiedy i ono ma wady.
Posłuchaj lepiej mej rady.

Rzadko jednak się to zdarza, jest tak doskonałe.
Prawdopodobieństwo zepsucia jest małe.
Chciałbym ciebie dotknąć pocałować.
I czułości dziewczynie potrzebne dąć.

Nic nie zrobię, przykro mi niestety.
Mam długą drogę do mety.
Wiem, ze na końcu znajdę ciebie.
Będzie nam razem tak jak w niebie.

Złotych gór nie obiecuje.
Życia w kolorach nie maluje.
Na pewno będą wzloty i upadki.
Obraz naszego istnienia już jest taki.

Barwy kolorowe i czarno białe.
Postacie, uczucia, duże i małe.
Chcę tylko życie nam ułatwić.
Nie mam, więc, o co się martwic.

Trzeba tylko szczęśliwym wiernym i dobrym być.
A wtedy uczciwie i w miłości będzie się żyć.
Nie popieram związku na kłamstwie.
Obróci się to później przeciwko mnie.

Mówię prawdę chodź by bolała.
Nie bój się moja mała.
Krzywdy ci nie zrobię.
I złego słowa serce moje nie wypowie.

Wiem jak to boli, rany długo się goją.
Zostań więc dziewczyna moja.
Szkoda tylko, że tak daleko mieszkasz.
Lecz wiem jak dobre serduszko masz.

Odległość to wynagradza.
A me serduszko nie zdradza.
Nigdy mi się to nie zdarzyło.
Zawsze odwrotnie to było.

Jestem wierną osobą.
Mam nadzieje ze tak samo jest z Tobą.
Wiem słowa miłe się mówi.
I mnie to wcale nie dziwi.

Ważniejsze są czyny.
Od słownej rutyny.
W życiu staram się to wcielać.
A za błędy karę brać.

Kończąc wierszyk ten dość długi.
Z naszego uczucia idą aż dymu smugi.
Nie żałuję tego, co się stało.
Ciebie wciąż jest mi mało.

Gruszek na wierzbie, nie obiecuje.
Ale za to mocno całuje.
Czy się podobał mój wierszyk?
Zadanie proste miał być na styk.

Przybliżyć mnie do ciebie.
Kocham cię i na pewno ty mnie.
Mam nadzieje, że się nie mylę.
Powiedzieć chciałbym tylko tyle.

Tyś moim skarbem przecie
Kocham ciebie jak nic na świecie.
Na koniec całuski wysłałem.
Bo super dziewczynę spotkałem.

lwiczka

Ufff dobrnęłam do końca.Chyba nie bardzo przepadam za długaśnymi wierszami.. A reszta ok.

BillieJeanM

no czasem sie przydaje przeczytać taki dłuższy i uczuciowy wiersz.
bardziej sie wczuwam poprostu...to dla tych wszystkich co musieli się rozstac ze swoją miłoscią...