Piszemy tu nasze wiersze

rafali888

Rano skarbie wstajesz.
Oczki otwierasz.
Buziaka mi dajesz.
I do pracy się wybierasz.

Całus i cie nie ma.
Sam siedzę, cisza cisza.
Mija godzina a dusza ma jest sama.
Tyko daje głos jakąś mysza.

Minuta jak wiek się stała.
Kiedy ten czas minie?
Jeszcze chwilka została.
Zaraz przywitasz mnie.

I znów widzę ciebie.
Znów przytulić mogę.
Już usta nasze blisko siebie.
Nie mogę, nie mogę.

Radość dopadła mnie.
Już wieczór nastał.
Moje ty śliczne kochanie.
Żem cie ukochał

Bo tyś mą nadzieją.
Tyś podporą życia.
Tyś nadzieją.
Dla mego przeżycia.

Napisany 2006.03.17

CO SĄDZISZ O WIERSZU ?

Sabina3200 · Gość

Bardzo ladny, duzo czulosci i tesknoty w nim.

lwiczka

No tak jak zwykle w twoich wierszach przebija spora dawka czułości Rafalku.Chociaż skrywasz w sobie wiele , czułość i tak widac.

Klemcia

Milo sie czyta) I dziekuje za pomoc:*

Deas

ładne

tg65

O nadziei z czułością , brawo ! Smile

littlerose

Piękny...co tu dużo mówić.