Piszemy tu nasze wiersze

gregorio18

życie me, nieubłaganą wędrówką
po cierpieniach i smutkach
jesteś tą rzeczą,która eliminuje je od środka
rozpalasz nadzieje i marzenia w moim sercu
pokazujesz świat z lepszej perspektywy
czuje ,że mam dla kogo być szczęśliwy
chce tulić, całować ,dotykać twe piękno
odsłonić mą dusze ,naturę tajemną...

za uśmiech twój szczery,porzuce mą przeszłość
serce chce poczuć,radość i lekkość
oddałbym wszystko,za twoje ciepło
życie bez ciebie nie miało znaczenia
chce doznawać z tobą radości, cierpienia

byłem w klatce czekając na me potępienie
bez wiary na swoje marzenie
wszystko miało się skończyć ostrzem niebios
czterema cięciami i nożem wbitym w dłonie
słyszac podczas tego ostatnie kazanie
w imię ojca zabiją moją duszę
i syna cierpieć za swoje grzechy muszę
ducha co ostatnie moje prośby spełni
na amen wszystko kręci sie wśród męki

i ze światem zegnam się od zaraz
serce przekłówa i do grobu wplata
ciemnośc bliska oczy bólem ściska
a diabeł pilnie patrzy w górę
szykuje bal na moją zgubę
jeszcze tylko w ręce przekładają sztylet
już kopią grób na mą mogiłę

lecz nagle niewiasta się pojawia
zobaczyła we mnie światełko uczucia
które zgasił nagle oddech boga
rzuciła się na mnie ,już mnie wrzucać chcieli
zatrzymała tych wszystkich złodzieji
co mi bez zgody zabrać ciało chcieli
przykryła swoim i otarła z ziemii
pokochała mnie ,zapaliła świeczkę nadzieii

diabeł zawstydzony przegraną
chce mnie siłą ściągnąć na dół
lecz mnie zabrac i zasłonić kurtynę życia za późno
powiązany jestem już szczęśliwą miłością
walcze o nią dnia każdego
bo czuję ,że warto dlatego
,że bliższa jest mi jej osoba
i żyć już bez niej to przeszkoda
której uciec już niezdołam

dałaś wolnośc ukojenie...swoją łaskę i zbawienie
wdzięczny jestem ci wszystkiego
jesteś skarbem mnie samego
pielegnować kochać będe
,radośc sprawiac mówic szczerze
oddać serca innej nie chce
tylko w twoje ręce
będę czekać całe życie
młodośc minie ,świat się zmieni
mówić będe i po śmierci
byłaś moim przeznaczeniem
cieplą myślą i marzeniem..

BillieJeanM

uzywasz slow wspomnień jako uczuc. ja gdy pisze np. u siebie w pamietniku to potem zauwazam ze powstają wiersze. z uczuc. bo nie pisze opisówką ale tak jak Ty tutaj. nie wiem jak to nazwać. wychodzi Ci to pięknie. przypominasz mi Grzesznego...

gregorio18

No cóż.. bo to ja i dlatego ci go przypominam

BillieJeanM

witaj...
po powrocie.
wiedziałam Wink