Piszemy tu nasze wiersze

rafali888

Słonce przez konary się przedziera.
Drzewa wiatr ciepły rozdziela.
Gdzieś mróweczka mała się wybiera
A obok woń kwiatów się wydziela.

Słychać ptaków śpiew z oddali.
I szum strumyka.
Gdzieś dzięcioł w drzewo wali.
A na polance sarna w gęstwinę umyka

Obok razem leżymy sobie.
Cisza i spokój w około.
Wtuleni tak mocno w siebie.
I tych pocałunków wciąż tak nam mało.

Tylko my i nikt więcej.
Czułością nie ma końca.
Zrobiło się nam coraz goręcej.
Od tego słońca.

Raczej mi się nie wydaje.
To od tych pocałunków namiętnych.
Takie ciepło daje.
I serc naszych zakochanych

lwiczka

Mrówki.. słonko.. hihi .Fajny ale ten nie jest szczytem twoich możliwości.KC

Sabina3200 · Gość

Podoba mi sie...kocham przyrode.

littlerose

Przecudny wiersz. Ahh.. jak ja marzę o takich chwilach, razem z moim ukochanym na pięknej polanie, wsłuchani w piękno natury... Wspaniale to opisałeś!

lwiczka

Rózyczko a mrówka wchodzi ci w spodnie.. hihih

littlerose

I popsułaś cały nastrój Razz

lwiczka

Hihi rózyczko .. chyba naturę wolę do spacerów a inne rzeczy to pomieszczenie zamkniete.. Smile

Juliette***

Przepiękny wiersz...ale masz chłopie talent Very Happy

szana__

mnie się też podoba Smile

w otoczeniu przyrody ,to dopiero miłość kwitnie....mrówki sobie mogą figlować ,zakochani tego nie czuja.