 Wysłany: Temat postu: |
|
| witaj...
po powrocie. wiedziałam  |
|
| Wysłany: Temat postu: |
|
| No cóż.. bo to ja i dlatego ci go przypominam | |
| Wysłany: Temat postu: |
|
| uzywasz slow wspomnień jako uczuc. ja gdy pisze np. u siebie w pamietniku to potem zauwazam ze powstają wiersze. z uczuc. bo nie pisze opisówką ale tak jak Ty tutaj. nie wiem jak to nazwać. wychodzi Ci to pięknie. przypominasz mi Grzesznego... | |
| Wysłany: Temat postu: Więcej niż uczucie |
|
| życie me, nieubłaganą wędrówką
po cierpieniach i smutkach jesteś tą rzeczą,która eliminuje je od środka rozpalasz nadzieje i marzenia w moim sercu pokazujesz świat z lepszej perspektywy czuje ,że mam dla kogo być szczęśliwy chce tulić, całować ,dotykać twe piękno odsłonić mą dusze ,naturę tajemną... za uśmiech twój szczery,porzuce mą przeszłość serce chce poczuć,radość i lekkość oddałbym wszystko,za twoje ciepło życie bez ciebie nie miało znaczenia chce doznawać z tobą radości, cierpienia byłem w klatce czekając na me potępienie bez wiary na swoje marzenie wszystko miało się skończyć ostrzem niebios czterema cięciami i nożem wbitym w dłonie słyszac podczas tego ostatnie kazanie w imię ojca zabiją moją duszę i syna cierpieć za swoje grzechy muszę ducha co ostatnie moje prośby spełni na amen wszystko kręci sie wśród męki i ze światem zegnam się od zaraz serce przekłówa i do grobu wplata ciemnośc bliska oczy bólem ściska a diabeł pilnie patrzy w górę szykuje bal na moją zgubę jeszcze tylko w ręce przekładają sztylet już kopią grób na mą mogiłę lecz nagle niewiasta się pojawia zobaczyła we mnie światełko uczucia które zgasił nagle oddech boga rzuciła się na mnie ,już mnie wrzucać chcieli zatrzymała tych wszystkich złodzieji co mi bez zgody zabrać ciało chcieli przykryła swoim i otarła z ziemii pokochała mnie ,zapaliła świeczkę nadzieii diabeł zawstydzony przegraną chce mnie siłą ściągnąć na dół lecz mnie zabrac i zasłonić kurtynę życia za późno powiązany jestem już szczęśliwą miłością walcze o nią dnia każdego bo czuję ,że warto dlatego ,że bliższa jest mi jej osoba i żyć już bez niej to przeszkoda której uciec już niezdołam dałaś wolnośc ukojenie...swoją łaskę i zbawienie wdzięczny jestem ci wszystkiego jesteś skarbem mnie samego pielegnować kochać będe ,radośc sprawiac mówic szczerze oddać serca innej nie chce tylko w twoje ręce będę czekać całe życie młodośc minie ,świat się zmieni mówić będe i po śmierci byłaś moim przeznaczeniem cieplą myślą i marzeniem.. |
|